ด้านภาษาและวรรณกรรม

การขับลื้อ หรือที่รู้จักกันในนาม ขับซอไทลื้อ เป็นศิลปะการขับร้องพื้นบ้านที่มีความสำคัญต่อกลุ่มชาติพันธุ์ไทลื้อ ซึ่งมีถิ่นกำเนิดในเขตสิบสองปันนา มณฑลยูนนาน สาธารณรัฐประชาชนจีน ต่อมาได้อพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานในหลายพื้นที่ของภาคเหนือของประเทศไทย การขับลื้อมีลักษณะเป็นการขับร้องบทกลอนโต้ตอบ โดยใช้ภาษาลื้อที่มีท่วงทำนองอ่อนหวาน ไพเราะ และเป็นธรรมชาติ นิยมจัดแสดงในโอกาสพิเศษ เช่น งานบุญประเพณี งานแต่งงาน หรือเทศกาลสำคัญของชาวไทลื้อ โดยอาจมีเครื่องดนตรีพื้นบ้าน เช่น ซึง พิณ หรือขลุ่ย ประกอบจังหวะเพื่อเพิ่มความไพเราะและสร้างบรรยากาศให้กับการแสดง

เจ้าของภูมิปัญญา : นางพรรษา บัวมะลิ

ที่อยู่ : 142 หมู่ 4 ซอย 4 ตำบลลวงเหนือ อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ 50220